Obywatele na posłów. Rozmowa o starcie ruchów obywatelskich w wyborach do Sejmu i Senatu
W sobotę 22 stycznia III Kongres Obywateli RP podjął 10 uchwał, z których najważniejsza jest o tym, że Obywatele RP są zdecydowani na kandydowanie…
wybory
Czy da się dzisiaj robić coś, co miałoby sens? Tak, obywatelskie listy
Wczorajszy sondaż Kantara przeliczony (z grubsza) na mandaty. Opozycja ma 237 mandatów. Hura! Co z…
Czy na pewno to do nas należy adresować te pretensje?
Kiedy przed wyborami z 2019 roku Obywatele RP pikietowali przed Sejmem i siedzibami partii opozycyjnych,…
Prawda nas wyzwoli…
Tak czy owak zatem, odmowa Hołowni oznacza straty tego samego rzędu, co Tuska próby marginalizacji partnerów i „cięcia skrzydeł”. W mandatach niby niewiele, ale te taktyczne manewry są po prostu warte tyle, co milion głosów. Rezygnacja jednej listy przynosi w mandatach tę samą stratę, co milion głosów mniej. „Cięcie skrzydeł” w koalicji – tak samo.
Obawiam się, że jedziemy prostą drogą w przepaść
Ostatni sondaż Kantara wzbudza niemałe emocje. Raczej propagandowo-manipulacyjne niż rzeczywiste. Nie uwzględnia mianowicie d’Hondta, tak…
Rzeczywistość wciąż inna niż komfortowe oczekiwanie
Zamówiony przez PO/KO sondaż Kantara komentują wszyscy, ale oczywiście nikt nie przeliczył tego na mandaty…
Teraz jest właśnie na to czas!
Nie rozumiem i jak obserwuję (przynajmniej w mojej „bańce środowiskowej”) inni też nie rozumieją, a…
Dość!
Skoro jest moda na nazywanie zbrodni zbrodnią, a debila debilem, to może rzeczywiście nazywajmy rzeczy po imieniu? Tak naprawdę? I do końca?
Mniejsze zło już nie istnieje
Z oskarżeniami swoich mamy oczywisty kłopot. Może jednak my wszyscy, którzy głosujemy we wciąż przegrywanych wyborach, chodzimy na demonstracje, robimy, co możemy lub chociaż myślimy, co zrobić się da, powinniśmy się wreszcie dowiedzieć, że politycy opozycji rozgrywają inny mecz niż my.
Nie o taką Polskę…
Przy całym własnym krytycyzmie, ostrym niemal na granicy depresji, najzupełniej poważnie uważam konflikt z PiS za właściwie wygrany. Myślę, że to jest trzeźwa ocena, a nie pijana wizja. PiS zmierza ku zderzeniu z kolejnym murem i albo rozsypie się hamując, albo przypuści jeszcze kolejną szarżę, ale zderzenia już nie przeżyje. Ma go też wreszcie kto dobić – mam tu na myśli oczywiście Tuska. Ta sytuacja powinna skłaniać do radości, a wcale nie skłania. Kompletnie już pomieszaliśmy, z czego należy się cieszyć, a czym martwić.