Prokuratura umorzyła postępowanie w stosunku do funkcjonariuszy policji, którzy w grudniu 2020 r. zatrzymali 19-letnią dziewczynę podczas pokojowej demonstracji w Warszawie i złamali jej rękę. Czapki z głów! To wspaniała decyzja
Mimo oceny sądu, że zatrzymanie odbyło się z naruszeniem prawa, bo dziewczyny nie wylegitymowano oraz nie podano jej podstawy prawnej zatrzymania, a sama zatrzymana nie stawiała oporu, prokuratura uznała, że łamanie rąk obywatelom (a w szczególności dziewczynom) jest w Polsce dozwolone.
Funkcjonariusz rękę złamał dziewczynie w trzech miejscach czyli zawodowo, więc o co pretensje? Poszkodowana do końca życia będzie nosiła w kościach tytanową śrubę i z tego powodu może czuć się wyróżniona, bo przecież nie każdy ma takie ozdoby w organizmie.
Zarzuty, że policjanci nie wezwali karetki ani ratowników medycznych są bezpodstawne, bo gdyby policja wzywała pomoc do każdej pobitej przez siebie osoby, to karetek i lekarzy by nie starczyło, a są oni potrzebni także po to by leczyć nóżkę prezesa.
Decyzja prokuratury napawa optymizmem i daje nadzieję na jeszcze więcej złamań. Obywatele IV RP muszą mieć świadomość, że kości się czasem łamią, szczególnie po spotkaniu z policją. Na tym wszak polega demokracja, że policja ma prawo do łamania czego chce i komu chce. Za to absolutnie nie łamie się nasza władza, która jest niezłomna.
ZOBACZ TAKŻE: Zarzut: Używanie wulgaryzmów na demonstracji. Sąd: Niewinna
Nie ma co dalej łamać sobie głowy nad jednym złamaniem. Funkcjonariusz „łamirączka” nie tylko nie odpowie za złamanie przepisów i ręki, ale kto wie czy nie awansuje, bo takich dzielnych chwatów nasza Polska potrzebuje. A przecież wiadomo, że bojowy i silny chłopak to przecież niejednej dziewczynie potrafi złamać serce czy nos.
Od dziś obywatele muszą mieć świadomość, że każdy kontakt z policją, może się zakończyć nie tylko załamaniem psychicznym, ale takim bardziej konkretnym.
Wielu przedstawicieli opozycji niepotrzebnie załamuje ręce nad złamaniem ręki demonstrantce. Zamiast tych irytujących jęków, opozycja powinna wspólnie z władzą, konstruktywnie zastanowić się, co jeszcze można obywatelom złamać. Stawiamy ten problem na nogi, bo na głowę już za późno.
fot. Katarzyna Pierzchała
