Wielki Szu odszedł już na stałe od stolika z kartami życia. Nigdy już nie zagra. Ani w karty, ani w filmie
Z Janem Nowickim miałem kiedyś ciekawe spotkanie. Pociąg ekspresowy z Krakowa do Warszawy. Na tej trasie wygodniej było kiedyś jechać pociągiem. Ja wracam z jakiegoś koncertu, a grupa krakowskich aktorów ma spektakl w Warszawie.
Gdy tylko rusza pociąg, pierwsze kroki instynktownie kieruję do bufetu. Okazuje się, że nie jestem pierwszy. Przy barze spotykam Andrzeja Grabowskiego. Andrzej jest po pierwszej serii odcinków Ferdka Kiepskiego, serialu do którego Big Cyc napisał piosenke. Promieniując sukcesem wita mnie entuzjastycznie.
– Chodź! – zachęca. Poznam cię z Jankiem Nowickim.
Bierzemy piwa i siadamy przy stoliku, przy którym refleksyjnie wpatrzony w szybę siedzi samotnie Wielki Szu.
– Słuchaj Janek! To jest Krzysiek Skiba, gwiazda rocka, skandalista, Big Cyc – entuzjastycznie przedstawia mnie Grabowski. Jan Nowicki powoli odrywa wzrok od szyby. Mierzy mnie badawczo i bez emocji mówi: Skiba? Pierwsze słyszę.
I tak przegadaliśmy całą podróż do Warszawy. Teraz już nie ma szans aby spotkać Janka w Warsie. I gdziekolwiek. Szkoda.
