Tak kuriozalnej sprawy jeszcze nie miałem. A miałem ich kilkadziesiąt.

To kolejny przyczynek do stwierdzenia, że protest Tadeusza Jakrzewskiego i Pawła Kasprzaka wobec wyroków nakazowych, wydawanych bez zastanowienia oraz dalsze działania Obywateli RP z tym związane ma mocne podstawy

„Dnia 30 marca 2021 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie V Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: sędzia Magdalena Dziekańska po rozpoznaniu na posiedzeniu w postępowaniu nakazowym bez udziału stron sprawy Wojciecha Kinasiewicza syna (..) urodzonego (…) w (…) obwinionego o to, że:

I. w dniu 18 listopada 2020 roku około godz. 20.40 w Warszawie przy ul. Pięknej podczas legitymowania wbrew obowiązkowi nie okazał dokumentu potwierdzającego jego tożsamość legitymującym go funkcjonariuszom oraz nie udzielił widomości co do tożsamości własnej,

tj. o wykroczenie z art. 65 § 2 k.w. w zw. z art. 65 § 1 pkt 1 k.w.

II. w dniu 13 lipca 2020 roku około godz. 16.20 w Warszawie przy ul. Trębackiej 2 w Warszawie na żądanie uprawnionego organu państwowego, upoważnionego z mocy ustawy do legitymowania tj. Policji, nie okazał dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz nie udzielił wiadomości co do swojej tożsamości, tj. o wykroczenie z art. 65 § 2 k.w.

III. w dniu 13 lipca 2020 roku około godz. 16.20 w Warszawie przy ul. Trębackiej 2 w Warszawie umyślnie nie stosował się do wydawanych przez funkcjonariusza Policji na podstawie prawa poleceń określonego zachowania się tj. polecenia nie oddalania się z miejsca interwencji, zaprzestania palenia papierosa, czym utrudnił wykonywanie czynności służbowych, tj. o wykroczenie z art. 65a k.w.

1. uznaje obwinionego Wojciecha Kinasiewicza za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, modyfikując (…) wymierza obwinionemu łącznie karę 500 (pięćset) złotych grzywny,
2. na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. zasądza od Wojciecha Kinasiewicza na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków oraz kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.”

Wyrok jak zwykle opatrzony jest godłem RP i wydany w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Pozwoliłem sobie zacytować cały wyrok (z pominięciem fragmentu, w którym Wysoki Sąd modyfikuje opis wykroczeń, bo to nic nie wnosi do sprawy), ponieważ jest tu kilka rzeczy, które mnie co najmniej dziwią.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Kasprzak stawił się w zakładzie karnym. Odsiedzi wyrok za niezapłaconą grzywnę

Po pierwsze – po raz pierwszy wyrok nakazowy (a miałem ich już kilkadziesiąt) obejmuje sprawy dotyczące dwóch kompletnie różnych zdarzeń. Jedyne, co je łączy, to postać obwinionego oraz artykuły, które ponoć złamał. Bladego pojęcia nie mam kto i w jakim trybie   typuje wnioski o ukaranie do wydania wyroku nakazowego. Ale to jednak wyrok. I jeśli sędzia, tak jak w innych sprawach jest „losowany”, to proszę podać mi prawdopodobieństwo, że do dwóch spraw dotyczących kompletnie różnych wydarzeń (a więc prawdopodobnie i wniosków o ukaranie) „wylosowana” została ta sama sędzia. Chyba, że losowanie w tym przypadku się nie odbyło. Tego niestety nie wiem, a chętnie bym się dowiedział.
Po drugie – w sprawie I – po odmowie podania danych osobowych zostałem zatrzymany na szesnaście godzin. W sprawie mojego zatrzymania sąd wydał już postanowienie, że zatrzymanie było niezasadne. „W ocenie Sądu Rejonowego, skoro nie sposób mówić o popełnieniu przez skarżącego wykroczenia z art. 54 k.w., to nie zaistniała przesłanka do żądania od niego przez funkcjonariuszy Policji podania danych osobowych. Tym samym odmowa ich podania przez skarżącego nie mogła wypełniać znamion wykroczenia z art. 65 § 2 k.p.s.w., albowiem po stronie skarżącego nie istniał obowiązek podania tych danych.” No więc jakim cudem „okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości” (art. 93 par. 2 k.p.s.w, na podstawie którego wydawane są wyroki nakazowe w sprawach o wykroczenia) skoro „ nie zaistniała przesłanka do żądania od niego przez funkcjonariuszy Policji podania danych osobowych”. Jak w sytuacji tak sprzecznych decyzji tego samego sądu (obie zapadły w tym samym sądzie, w innych wydziałach) można budować zaufanie do wymiaru sprawiedliwości?
To nie koniec tej zagadki. Postanowienie o umorzeniu postępowania z art. 54 k.w 1 lutego 2021 wydała Pani Sędzia Magdalena Dziekańska stwierdzając w uzasadnieniu, że „czyn, którego popełnienie zarzucono obwinionemu, nie jest w okolicznościach sprawy niniejszej zabroniony jako wykroczenie.”.

Po trzecie –  w sprawie II – Sąd wydał już postanowienie o umorzeniu postępowania z art. 54 k.w.  nie stwierdzając wykroczenia. Na tym ta historia się jednak nie kończy. Teraz będzie najciekawsze. To nie tylko ten sam sąd, to nie tylko ten sam wydział. TO TA SAMA SĘDZIA!

Skoro oba czyny zagrożone art. 54 k.w. zabronione nie były i wykroczeń nie popełniłem, to dlaczego pani sędzia uważa, że policja miała prawo domagać się ode mnie podania danych osobowych? Czemu uważa, że popełniłem wykroczenie tych danych nie ujawniając? A tym bardziej, na jakiej podstawie uznała, że „okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości” i wydała wyrok nakazowy?

To kolejny przyczynek do stwierdzenia, że protest Tadeusza Jakrzewskiego i Pawła Kasprzaka wobec wyroków nakazowych wydawanych bez zastanowienia oraz dalsze działania Obywateli RP z tym związane ma mocne podstawy. Tak, czy siak w składanym sprzeciwie zamierzam to wszystko opisać. Oraz załączyć zarówno list Obywateli RP w sprawie wyroków nakazowych, jak i odpowiedzi stowarzyszeń sędziów.
I na koniec – pani sędzia Magdalena Dziekańska znalazła się na liście „Ewy Siedleckiej [część 1] – sędziowie wydający wyroki wbrew oczekiwaniu władzy”. A znalazła się dlatego, że „m.in. uznała za niezasadne zatrzymanie przez policję Obywateli RP w Warszawie na ul. Smolnej, gdzie zebrali się, żeby podjąć próbę zablokowania marszu ONR 11 listopada 2017 r.” (sprawy opisane były TUTAJ).

Coś musiało się w międzyczasie zmienić. Efekt mrożący zaczyna działać?

fot. Wikimedia