Polityka: analizy, dyskusje, program

Nasze teksty mają ambicję służyć głębokiej politycznej zmianie. Chcemy, by media organizowały opinię publiczną i reprezentowały ją wobec polityków -- nie tylko rządzących. Chcemy również, by stały się miejscem rzetelnej debaty, w której wykuwa się wizja lepszej Polski, Europy i świata.

Celem jest obywatelskie społeczeństwo

Bez debaty polityka nie jest możliwa. Bez debaty publicznej niemożlliwa jest polityka demokratyczna. Bez mediów jako czwartej władzy w państwie nie ma mowy o demokracji, której instytucje należą do obywateli.

Wyobraź sobie, że zamiast bojkotować Orlen, który uczestniczy w zamachu na niezależne media, co dziesiąty wyborca opozycji przeznacza miesięcznie równowartość jednego litra benzyny na fundusz społecznych mediów.
Wesprzyj projekt obywatelskich mediów

Polityka: analizy, dyskusje, program

Nasze teksty mają ambicję służyć głębokiej politycznej zmianie. Chcemy, by media organizowały opinię publiczną i reprezentowały ją wobec polityków — nie tylko rządzących. Chcemy również, by stały się miejscem rzetelnej debaty, w której wykuwa się wizja lepszej Polski, Europy i świata.

W pułapce realnego populizmu

Kilka miesięcy temu Belka, Orłowski, Hausner, Bauc, Grabowski i inni polscy ekonomiści powiedzieli wprost lub dali do zrozumienia, że tak naprawdę władza straciła kontrolę nad wartością pieniądza i finansami publicznymi. Przejawia się to właśnie w tym, co ostatnio zrobiła Rada Polityki Pieniężnej. Każda jej decyzja byłaby zła

Rada podniosła kolejny raz stopy procentowe, mniej niż się spodziewał rynek i zrobili sąsiedzi z regionu. W efekcie złotówka od miesięcy traci i będzie tracić na wartości a cena długu państwowego i prywatnego rośnie. Inflacja też rośnie od co najmniej ponad roku i będzie rosła, bo jest dużo dodrukowywanego i rozdawanego „pustego pieniądza”, drożeją towary z importu (np. ropa) i jest ponad dwa razy wyższa niż najwyższe od blisko 20 lat stopy procentowe NBP. Rosną ceny, raty kredytów, spadają inwestycje, przejadane są i tracą na wartości oszczędności. Nie ma pieniędzy, zbliżamy się do recesji, dług publiczny (budżetowy i poza budżetowy) i jego obsługa mimo inflacji (wyższe przychody budżetu) stale rośnie.

Tak źle w wolnej Polsce jeszcze nie było, bo w latach 90-tych inflacja dzięki reformom oraz działaniom rządów i NBP spadała a PKB rósł a teraz rośnie i zbliża stagflacja.

Nie ma też planu, nikt nie trzyma steru w rękach, rządzą sprzeczne, wykluczające się wektory sił. Niesie nas fala realnego populizmu, prymatu ideologii, propagandy i zwyczajnego, codziennego kłamstwa nad racjonalną oceną. Jedynym celem rządzących i podporządkowanemu im NBP jest utrzymanie władzy za wszelką cenę, bo w innym przypadku grożą im kary za łamanie prawa, nadużywanie władzy i zwykłe złodziejstwo.

ZOBACZ TAKŻE: II Marsz Równości w Kielcach. Setki osób przeszły przez miasto [ZDJĘCIA]

Tytuły w niezależnych mediach, wypowiedzi polityków z opozycji, eksperci i memy w portalach społecznościowych obciążają przede wszystkim za ten stan rzeczy prezesa NBP Adama Glapińskiego. Słusznie, ale cudów nie ma… Winny jest system władzy, który łamiąc wielokrotnie prawo narzucił i stosuje w praktyce Kaczyński ze swoimi ludźmi. „Glapa” jest „tylko” jednym z nich. Tak musiało się stać. To zerwanie przez Kaczyńskiego z kontrolowanym przez prawo, niezależne instytucje i opinię publiczną demokratycznym systemem sprawowania władzy i wprowadzenie nacjonalistycznej wersji autorytaryzmu opartej na populizmie jest podstawowym powodem postępującej zapaści.

Na Facebooku można przeczytać: Dr Jarosław Bauc, minister finansów w rządzie Jerzego Buzka, obecnie członek Rady Nadzorczej Banku BNP Paribas pytany o diagnozę inflacji ostro krytykuje Narodowy Bank Polski:

„Chciałbym żebyśmy od początku mieli jasność, że inflacja w Polsce nie wzięła się od Putina, nie wzięła się od pandemii. Jest skutkiem tylko i wyłącznie polityki NBP wspieranej przez rząd i polityki rządu wspieranej przez NBP. Powiem ostrzej – inflacja jest efektem łamania prawa przez NBP i jego prezesa.” A dalej:

„Bank centralny zawsze może zrealizować postawiony cel inflacyjny. Pytanie, czy chce to robić, czy nie? To, że teraz doświadczamy prawie 16 proc. inflacji jest tylko i wyłącznie zaniedbaniem i winą NBP, który nie realizował polityki pieniężnej, za co jest konstytucyjnie odpowiedzialny, lecz politykę gospodarczą rządu, co stanowi łamanie Konstytucji przez NBP.”

„NBP nie działał niezależnie, ale jako agenda rządu czy nawet rządzącego PiS i nie zajmował się kontrolą poziomu cen, lecz tym, jak zasilić budżet oraz jak wykreować pusty pieniądz poprzez na przykład skup obligacji rządowych za pośrednictwem państwowych instytucji. Tym działaniem zresztą wprost złamał art. 220 ust. 2 Konstytucji, który zakazuje „pokrywania deficytu przez zaciąganie zobowiązań w centralnym banku państwa”.

Tyle dr Bauc, ale przecież to nie koniec świata…

Za rok skumulowana inflacja za ostatnie 3 lata prawdopodobnie sięgnie 30-40, jeżeli nie więcej, procent (będziemy o połowę biedniejsi), wartość złotówki przebije dzisiejsze dna, dług państwowy przekroczy wszystkie dotychczasowe granice. To dopiero zapowiedź nadchodzącej katastrofy. Dzisiejsze (lipiec 2022) 16-17% rocznej inflacji, wojna w Ukrainie, koszty źródeł energii, nadchodząca zima (okres grzewczy) i recesja w gospodarce europejskiej a przede wszystkim pełne podporządkowanie instytucji i całego państwowego sektora gospodarki interesom grupowym ludzi z rządzącej partii, osiągnięte dzięki od lat rozbudzonym oczekiwaniom społecznym i masowemu rozdawnictwu publicznych pieniędzy bez sprecyzowanego, społecznego celu i bez sensu innego niż zdobycie i utrzymanie władzy, to jest początek a nie koniec kłopotów finansowych, społecznych i gospodarczych, jak chcą niektórzy, czy nawet bankructwa/niewypłacalności państwa, jak mówią inni.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Obyś żył w ciekawych czasach

Jak znam i rozumiem mechanizmy działania PiS-u będą chcieli utrzymać dotychczasową politykę „kupowania głosów” i wykorzystać ją do wygrania wyborów, co tylko pogłębi wymiary postępującej katastrofy. Trudno o pozytywny i zarazem racjonalny scenariusz. Niemniej trzeba zdawać sobie z tego sprawę.

Uderzy ona przede wszystkim w ludzi żyjących ze swojej pracy i swojego kapitału. Jest ich w Polsce stosunkowo niewiele, ledwie ich liczba przekracza 50%. To Ci ludzie najpierw walczyli o wolność a później zbudowali względny dostatek ostatnich dwóch dekad, swój i całego państwa a teraz poniosą koszty rządów partii, na którą w większości nie głosowali. Ci ludzie też, co by nie zdarzyło się w przyszłości, będą nasz kraj odbudowywać i pracować, by utrzymać swoje rodziny, zapewnić start w przyszłość swoich dzieci, opiekować się rodzicami, którzy stracili już siły i dopadły ich choroby starości. Będą płakać i płacić, choć część z nich, głównie młodzi, wykształceni ludzie, zapewne wyemigrują.

PiS nie na nich opiera i będzie opierać swoją władzę. Szczegółowe analizy elektoratów nie pozostawiają złudzeń. To jest prawdziwy dramat i z demokracją nie ma nic wspólnego. Tego strategicznego wyboru dokonał Kaczyński stosunkowo dawno i podporządkował mu w pełni swoją politykę prowadzącą do zawłaszczenia państwa i spełnienia jego marzeń o samodzielnej, niekontrolowanej władzy. On oparł się na „pozostałych” blisko 50 procentach. Nazwał ich „wykluczonymi”, pozbawionymi „godności”, obudził resentymenty, odwołał się do kompleksów, niejasnych, opartych na mitach, ale żywych „narodowych tradycji”, w tym przede wszystkim do religijności konserwowanej przez swojego najsilniejszego sojusznika – hierarchiczny kościół. Nie trzeba tu geniuszu – to elementarz dla nacjonalistycznych populistów. Wystarczy cynizm i współczesne narzędzia manipulacji a później publiczne pieniądze, by budować swoją pozycję, kupować głosy, szerzyć propagandę i opłacać klakierów.

To było i jest bardzo kosztowne. Płacimy za to rosnąca inflacją, niekompetencją rządzących, słabą złotówką, utratą zaufania i pozycji międzynarodowej, konfliktem z Unią oraz niewyobrażalnie kosztownymi zaniechaniami i błędami ostatnich siedmiu lat. Ale niestety to dopiero początek. Wygląda na to, że teraz nadchodzi czas płacenia skumulowanych rachunków. Zapłacimy my, nie ma innego wyjścia, ale też prawdopodobnie przegramy, po pozostali, uzależnieni emocjonalnie i finansowo od przejętego przez PiS państwa zagłosują na tych, którzy „im dają”. A to, że „dają im”, to co my wypracujemy, nie ma dla nich najmniejszego znaczenia.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Czy HIT to kit

Konieczna jest determinacja, zjednoczenie i zrozumienie grozy postępującej katastrofy. Konieczna jest odpowiedzialność a to w tym przypadku znaczy przyjęcie na siebie kosztów odbudowy. Trudno to sobie dzisiaj wyobrazić.

„Ja nie mam nic, ty nie masz nic – zbudujemy fabrykę” – ten dialog z „Ziemi obiecanej” i rzeczywisty oddech wolności i solidarności dawał energię i przyzwolenie na reformy początku lat 90-tych. Teraz, po 7 latach dewastacji i rozboju, skala zmian, które muszą nastąpić jest podobnie wielka ale gotowość do nich i społeczna atmosfera są zupełnie inne. Pewnie trzeba rozpisać nasz powrót do demokracji i odpowiedzialności na etapy, być „nie po polsku” konsekwentnym, zjednoczonym, gotowym na porozumienie i przyjęcie planu działań najpierw przez opozycję, przywództwo a potem przez nas, miliony ludzi, którzy zgodzą się na ten plan, konieczne wyrzeczenia, poniesienie kosztów, zaciśnięcie pasa. Wymaga to racjonalności, dalekowzroczności i redukcji osobistych ambicji z jednej strony ale też odwagi, by mówić „niechcianą” prawdę o rzeczywistej sytuacji i czekających nas zadaniach. W innym przypadku zwycięży ponownie łatwo wpadające w ucho kłamstwo Pis-u a jak wiemy, władza się wyżywi i sprzeda nasze prawa i wolności, by dalej robić, co zechce.

Zainteresowanych historią upadku wartości pieniądza Polska 2022 odsyłam do tekstu Instytutu Myśli Liberalnej Ryszarda Petru – TUTAJ

  • Paweł Bujalski – polityk, samorządowiec, przedsiębiorca, wiceprezydent Warszawy w latach 1994–1999.

Tekst opublikowany został na pawelbujalski.blog

O autorze

Dlaczego obywatelskie media są ważne? Chwila prawdy: Google Trends - zestawienie częstości wyszukiwania polityków w internecie

W dziale Polityka

Jak będzie

Będziemy wszyscy wspierać nasz rząd. Słusznie. Bo to jest właśnie nasz rząd. Tak chcieliśmy przez

Czytaj »

Trójpodział władzy

Trójpodział władzy. To nie tylko niezawisłość sądów. To również kontrola rządu przez parlament. To między

Czytaj »

Policzmy się

11 września 2023 roku to kolejny dzień rozmów z wyborcami w ramach akcji „Policzmy się!”

Czytaj »

Stan rozmów

Jeśli wspólna lista opozycji jest niezbędna, a jest, to poważne rozmowy o niej należy prowadzić

Czytaj »

Wielkie udawanie

Nie wszyscy śledzą uważnie i interesują się sprawami publicznymi. Mają do tego prawo, choć budzi

Czytaj »

Eksperyment

KO (PO) deklaruje chęć utworzenia wspólnej listy. Inna rzecz, że te propozycje Tuska mają -na

Czytaj »
komitety obywatelskie

Rachunki krzywd i racja stanu

Podmiotem w wyborach musi być ruch obywatelski. Tylko on jest w stanie wygrać 276 mandatów, nie mówiąc o 305. I tylko on oraz jego przedstawiciele mają szansę zdobyć prawdziwe społeczne zaufanie, a ono przesądza o wszystkim. Musimy powtórzyć mobilizację i wynik z 1989 roku – inaczej przegramy wojnę nazajutrz po wygranej bitwie.

Czytaj »

Stan zagrożenia

Nad Europę i Stany Zjednoczone dotarła kolejna fala ekstremalnych upałów i towarzyszące jej inne zaburzenia

Czytaj »

Kosztowna nieobecność

Donald Tusk podsumował „na gorąco” i krótko czwartkowe „historyczne wydarzenie”, jak określił spotkanie przywódców europejskich

Czytaj »
wybory

Algorytm porażki

O Kaczyńskim, PiS-ie i całej tej zachłannej i pozbawionej skrupułów władzy pisać teraz nie będę.

Czytaj »
pieniądze za praworządność

Różne sposoby na samobójstwo

Wczorajsza „Polityka” przyniosła ważny wywiad Jerzego Baczyńskiego z Donaldem Tuskiem. Polityk w Polsce, który powie:

Czytaj »
Andrzej Duda

Orędzie Prezydenta

Oczywiście, że nie można mu wierzyć. Gdyby robił to, co powinien, by jego działania i

Czytaj »
jedna lista

Kanonada

Żądania wspólnej listy wyborczej całej opozycji powinny być adresowane przede wszystkim do KO i Donalda Tuska – bo jego wezwania do jedności to polityczna mimikra, a nie żaden realny plan. Żądania powinny dotyczyć tego, jak tę listę konstruować, by dla pozostałych partii udział nie oznaczał samobójstwa. Słychać te żądania dziś powszechnie, zwłaszcza w Gazecie Wyborczej, ale nie tylko. Tkwi w tym paradoks, o którym warto chwilę pomyśleć – dlaczego teraz, a nie np. przed wyborami w 2019 roku, skoro to wtedy sytuacja była jednoznaczna, a dzisiaj nie jest? Przede wszystkim jednak ów postulat przybrał dziś postać politycznej kanonady, w której m.in. sam wziąłem udział. Tusk wzywa, pozostali odmawiają i to oni są celem artyleryjskiego ostrzału. Jego efekt zaczyna już być widoczny w sondażach. To nie tylko niesprawiedliwie jednostronna polityczna nawalanka, ale i gra bardzo niebezpieczna. Tak grać nie wolno. Zarówno z pryncypialnych, jak i strategicznych powodów. W tej grze głosy wszystkich polityków brzmią fałszywie. Próbujmy patrzeć trzeźwo, bez uproszczeń, bez wypierania rzeczywistości. To nie jest tekst „tożsamościowy” i na pewno nie ku pokrzepieniu serc. To jest tekst o tym, jak być może da się wygrać, a jak na pewno nie.

Czytaj »
KOD; Komitet Obrony Demokracji; Prawybory

Do przyjaciółek i przyjaciół z KOD

Kandydujcie. Z obywatelskich list, nie z tych, które partie układają dla siebie. Zbudujmy obywatelską reprezentację, której głosu nie będzie już można po prostu zignorować, jak robiono to zawsze dotąd w odpowiedzi na wezwania do wspólnej listy, do prawyborów, do zdecydowanych działań poza parlamentem i do przeróżnych innych rzeczy – i jak zignorowano nasz głos z tą wyjątkową ostentacją, na którą w osłupieniu patrzyliśmy w czasie niesławnej, zawstydzającej i upokarzającej nas sejmowej owacji. Nie apelujmy już tylko do rozsądku i sumień polityków. Zmieńmy pozycje w ich kalkulacjach.

Czytaj »
aborcja

Mniejsze zło już nie istnieje

Z oskarżeniami swoich mamy oczywisty kłopot. Może jednak my wszyscy, którzy głosujemy we wciąż przegrywanych wyborach, chodzimy na demonstracje, robimy, co możemy lub chociaż myślimy, co zrobić się da, powinniśmy się wreszcie dowiedzieć, że politycy opozycji rozgrywają inny mecz niż my.

Czytaj »
Piotr Szczęsny

Kasprzak pisze do Tuska

W dniu 6 rocznicy wyborów z 2015 roku, kiedy PiS przejął samodzielnie parlamentarną większość po raz pierwszy w historii III RP (lub IV), Paweł Kasprzak w otwartym liście do Donalda Tuska formułuje 8 punktów możliwej mapy drogowej, która poprzez wyborcze zwycięstwo ma szansę zakończyć polski kryzys i polską wojnę.

Czytaj »